باز هم فصل بهاران می شود

سال نوکم کم نمایان می شود

عیدمن وقتی نباشی پیش من

مثل عیدسوگواران می شود

سنبلم پژمرده همچون روح من

سبزه عیدم پریشان می شود

ماهی تنگ بلورم توی آب

از نفس افتاده بیجان می شود

آینه مات است برچشمان من

ازغم من شمع گریان می شود

جام گلگون دلم آشفته حال

گرگرفته داغ وسوزان می شود

روزمیلادم رسیده بازهم

خانه ام خالی زیاران می شود

انتظارشادباش ازسوی تو

نیست درقلبی که ویران می شود

دل بریدن ازهمه امیدها

درنبودت سخت آسان می شود

مثل هرسال دگراین سال هم

بی توعیدم طی به هجران می شود

فرزانه